Εκ του αποτελέσματος

Το 2008 ένας φίλος μου, ένοιωσε τη χαρά που νοιώθει κάθε ποιητής όταν βλέπει τυπωμένη σε βιβλίο την πρώτη του συλλογή. Η αλήθεια είναι, πως υπήρξαν τότε κάποιοι φίλοι του που χάρηκαν περισσότερο κι από τον ίδιο (μεταξύ αυτών κι εγώ!). 29 ποιήματα (30 με το υστερόγραφο) "δεμένα" σε μια όμορφη έκδοση με μοντέρνα γραφιστική άποψη, ήρθαν να φωτίσουν κάποιες "σκούρες" στιγμές που βίωνα τότε. Μέσα σ' αυτή τη συλλογή, ένα ποίημα ήταν που πραγματικά με άρπαξε από το λαιμό, από την πρώτη φορά που το "γνώρισα"! Το άκουσα στην παρουσίαση του συγκεκριμένου βιβλίου να το διαβάζει ο Γρηγόρης Βαλτινός και ένοιωσα να με γεμίζει μια γλυκιά ταραχή.

Αυτό λοιπόν το ποίημα, το νούμερο 2 της ποιητικής συλλογής με τίτλο "Εκεί..." του Βασίλη Μαρουλά, θα αντιγράψω απόψε εδώ για να το θυμηθώ ξανά, και να το μοιραστώ με όποιον "σκοντάψει" σ΄αυτή μου την ανάρτηση.

Εκ του αποτελέσματος

Τρεις λέξεις στο ευαγγέλιο του φασισμού της καθημερινότητας:

εκ του αποτελέσματος.

Νικητής εκ του αποτελέσματος, αδιαφορώντας

για τους χιλιάδες νεκρούς που χρειάστηκε η νίκη.

Επιτυχημένος εκ του αποτελέσματος, αδιαφορώντας

για τους δυστυχισμένους που τσόνταραν για την ευτυχία του ενός.

Εκ του αποτελέσματος

οι νικητές, οι πετυχημένοι, οι ευτυχισμένοι.

Διαγραμμένες οι πρακτικές, ξεχασμένες οι βρωμιές, θαμμένες οι ευθύνες.

Το αποτέλεσμα μετράει.

Κερδίζει το θαυμασμό και πανηγυρίζει

πάνω στο σωρό των νεκρών ενόχων.

Μιάσματα του λαμπρού κόσμου οι αποτυχημένοι, οι ηττημένοι, οι δυστυχισμένοι

που διάλεξαν να μην κριθούν εκ του αποτελέσματος

αλλά έκριναν πως το αποτέλεσμα είναι λειψό δίχως αγάπη για την προσπάθεια.

Συνεχίζουμε...

Η απόλαυση της πορείας μας ως το λάθος

είναι το γιαούρτι που θα πετάξουμε στα μούτρα των κριτών.

Ατσαλάκωτοι είναι μόνο οι νεκροί κι ας μην το ξέρουν πως πεθάνανε.

Αναπνέουν άρα νομίζουν πως είναι ζωντανοί.

Πόσο λανθασμένο είναι το συμπέρασμα

εκ του αποτελέσματος!

(ευχαριστώ Βασίλη)

>> αν σας ενδιαφέρει, ψάξτε το εδώ <<