Η Νίκη της Σαμοθράκης

Δύο πρόσφατα γεγονότα που έπεσα πάνω τους περιπλανώμενος στα "σοκάκια" του διαδικτύου, μου θύμισαν το ταξίδι μου στο Παρίσι πριν μερικά χρόνια (τους παλιούς καλούς καιρούς), την επίσκεψή μου στο Λούβρο και την γνωριμία μου με τις δύο μεγάλες ελληνίδες που "φιλοξενούνται" εκεί. Φυσικά, αναφέρομαι στη Νίκη της Σαμοθράκης και στην Αφροδίτη της Μήλου. Τα γεγονότα - ειδήσεις που ξύπνησαν στο μυαλό μου τις μνήμες από αυτή την γνωριμία ήταν, αφενός η επέτειος των 150 χρόνων από την ανακάλυψη του αγάλματος της Νίκης στις ανασκαφές του Charles Champoiseau (τον Απρίλιο του 1863) και αφετέρου η θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου προς την Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών, για την παραγωγή εκμαγείων προκειμένου να αποκτήσει το άγαλμα, νέο χέρι και νέο φτερό!

Θα αποκατασταθούν λοιπόν εκ νέου το δεξί φτερό και το δεξί χέρι αυτού του εκπληκτικού αγάλματος στα πλαίσια του προγραμματισμένου καθαρισμού και συντήρησής του από το μουσείο του Λούβρου (την είδηση την διάβασα εδώ και εδώ) και εύχομαι σε όποιον δεν το έχει δει από κοντά, να του έρθουν βολικά τα πράγματα και να καταφέρει να το κάνει (ένα χρόνο θα απουσιάζει το άγαλμα από το μουσείο λόγω της συντήρησης, οπότε όποιος θέλει και μπορεί έχει περιθώριο να το οργανώσει).
Εναλλακτικά, προτείνω να κάνει μια εκδρομή στη Σαμοθράκη, στην οποία ο δήμος της έχει αφιερώσει όλο το πολιτιστικό καλοκαίρι στη συγκεκριμένη επέτειο, διοργανώνοντας πλήθος εκδηλώσεων (περισσότερα εδώ). Είμαι σίγουρος πως είναι ο δεύτερος καλύτερο τρόπος να γνωρίσει κανείς όλο το μεγαλείο αυτού του παγκόσμιου μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς.

Θυμήθηκα λοιπόν με αφορμή τα παραπάνω, εκείνη την επίσκεψη στο Λούβρο και ξύπνησε μέσα μου όλη η συγκίνηση και το ρίγος που ένοιωσα όταν, ξεκινώντας την περιήγησή μου, το πρώτο έκθεμα που αντίκρυσα, σε περίοπτη, κεντρική θέση, ήταν αυτό το μονάδικό άγαλμα. Η Νίκη της Σαμοθράκης! Τοποθετημένη στην κορυφή της μνημειώδους μαρμάρινης σκάλας Daru που οδηγεί στην πτέρυγα Sully, γεμάτη μεγαλοπρέπεια, πραγματικά μάγευε όλους τους παρευρισκόμενους επισκέπτες, κάνοντάς τους να στέκονται με τις ώρες μπροστά της, με σηκωμένο το κεφάλι και με μισάνοιχτο το στόμα από το θαυμασμό.

Το άγαλμα της Νίκης, είναι ένα πραγματικό αριστούργημα της ελληνιστικής περιόδου (η δημιουργία του υπολογίζεται περίπου στο 190π.Χ.) αγνώστου καλλιτέχνη, κατασκευασμένο από λευκό παριανό μάρμαρο. Έχει ύψος 3 μέτρα και 28 εκατοστά και είναι τοποθετημένο σε βάση με μορφή πλώρης πλοίου. Αναπαριστά τη στιγμή ακριβώς της προσγείωσης της θεάς στην πλώρη του πλοίου ενάντια στον άνεμο και το εντυπωσιακό είναι πως οι πτυχές του ενδύματός της είναι τόσο φυσικές και αληθινές, που μοιάζει όντως να κουνιούνται από τη δύναμη του αέρα. Η τεχνική του γλύπτη σε αυτό το σημείο έχει, για μένα, κάτι το υπερφυσικό! Είναι κάτι που από τις φωτογραφίες, μόνο μια μικρή ιδέα μπορεί να πάρει κανείς. 

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι ένα από τα τρία πιο ονομαστά και σημαντικά εκθέματα του μουσείου του Λούβρου (τα άλλα δύο είναι η Μόνα Λίζα και η Αφροδίτη της Μήλου) και με αυτό το δεδομένο, δεν πιστεύω - δυστυχώς - πως έχουν σκοπό να μας την επιστρέψουν ποτέ. Παρ' όλα αυτά, δεν πρέπει να σταματήσουμε ούτε λεπτό τον αγώνα για την επιστροφή του, όπως και για την επιστροφή όλων των άλλων δικών μας έργων τέχνης, που "φιλοξενούνται" ακόμα σε διάφορα άλλα μουσεία εκτός Ελλάδας.

Περισσότερες πληροφορίες:

Βικιπαίδεια